آیا به رابطه بین عکس و قوه تخیل فکر کرده اید.

             آیا زمانیکه آلبو م عکستان را ورق می زنید به

             یاد چه می افتید؟ مطمئنا" شادی ، غم ، اندوه

             افسوس گذشته و شاید هم انرژی می گیرید.

             در هر صورت دیدن هیچ عکسی بدون احساس

              نیست . عکس مقابل را پارسال جلوی باغی

              نشسته بودم ، گرفتم و  هرزمانیکه به آن نگاه

              می کنم دقیقا آن باد سرد زیر سایه درخت را 

                در اوج گرمای تابستان فراموش نمی کنم.

                شاید در زیر این سایه درخت کنار این جوی     

                                                                                         آب روان ، یک پیاله ماست کیسه ای دست      

                   ساز، یک نان و سبزی تازه خوردنش بسیار

                   لذت بخش باشد.

                لحظه ای بال گشودن و فراق از این

               دنیای پر هیاهو و شلوغ

              و همنشین شدن با کوه و دشت

                 بد نیست . 

          روزگارم اینست:

                   دلخوشم باغزلی، تکه نانی، آبی

                                                                                و اگر باز پرسی گویم: دلخوشم با نفسی

                                                                                                     حبه قند و چایی

                                                                                      صحبت اهل دلی ... فارغ از همه دنیایی

                                                                             دلخوش ها کم نیست،دیده ها نابیناست...